HTML چیست ؟

زبان نشانه گذاری بیش از حد متن (HTML) زبان اصلی است که برای ایجاد اسناد برای وب استفاده می شود

و همراه با پروتکل HTTP (پروتکل انتقال ابرمتنی) و URL ها (یاب منابع جهانی) یکی از سه پروتکل اصلی وب است.

متن بیش از حد حاوی لینک است.

یک لینک یک مرجع خودکار به یک مکان دیگر در یک سند یا سند دیگری است

که وقتی که توسط یک کاربر انتخاب می شود،

کامپیوتر را در عرض یک دوره بسیار کوتاه از محل یا سند مرتبط نمایش دهد.

یک زبان نشانه گذاری مجموعه ای از برچسب ها است که می تواند در متن دیجیتالی تعبیه شود

تا اطلاعات اضافی در مورد آن، از جمله محتوای آن، ساختار و ظاهر آن ارائه شود.

این اطلاعات عملیات خودکار در متن را آسان می کند، از جمله قالب بندی آن برای نمایش، جستجو و حتی تغییر آن.

برخی از انواع نشانه گذاری توسط هر برنامه پردازش کلمه و تقریبا هر برنامه دیگر که متن را نمایش می دهد استفاده می شود،

هرچند این زبان ها و برچسب های آنها معمولا از کاربر پنهان می شوند.

عناصر HTML

HTML شامل مجموعه ای از تگ های از پیش تعریف شده است

که می تواند در متن توسط طراحان وب سایت تعبیه شده باشد تا مشخص شود

که چگونه صفحات وب (به عنوان یک فرم نهایی و به راحتی قابل استفاده) تبدیل می شوند توسط مرورگرهای وب.

این جزئیات شامل پاراگراف، حاشیه، فونت (از جمله سبک و اندازه)، ستون، رنگ (پس زمینه و متن)،

لینک ها، محل تصاویر، جریان متن در اطراف تصاویر، جداول و عناصر فرم ورودی کاربر (مانند فضاهای اضافه کردن متن و ارائه دکمه ها)

برچسب ها در ستون های اشاره شده محصور شده اند.

برای مثال، برچسب که برای نشان دادن شروع پاراگراف جدید استفاده می شود،

<p> است و برچسب که برای نشان دادن پایان پاراگراف استفاده می شود </ p> است.

به همین ترتیب، برچسب برای نشان دادن متن bold به <b> و </ b> است؛

و در نتیجه کدگذاری برای کلمه bold که در این جمله پیش از این ظاهر می شود، صرفا <b> bold </ b> است.

برچسب هایی که برای ضمیمه کردن متن مورد استفاده قرار نمی گیرند،

فقط یک برچسب به جای یک جفت یا برچسب هستند.

مثالی است که <br /> برچسب <br /> را نشان می دهد که برای شکستن است و برای شروع یک خط جدید استفاده می شود.

اسلش برای جلوگیری از همیشه برای بستن تگ های تک و برای نشان دادن تگ بسته در مجموعه برچسب استفاده می شود.

در مورد برچسب های تک، آن را پس از متن برچسب و به دنبال یک فضای تک اضافه می شود. در صورت بسته شدن برچسب، پیش از متن تگ قرار دارد.

تاریخچه و  تکامل HTML

HTML یک زبان برنامه نویسی نیست، زیرا هیچ مشکلی (به عنوان مثال، اگر اظهارات) وجود ندارد که عملیات منطقی را انجام دهد

و بنابراین برای تعامل با کاربران ارائه نمی دهد. با این وجود این مشکل نیست،

زیرا انواع زبان های برنامه نویسی دارای چنین قابلیت هایی (مانند PHP، PERL و جاوا اسکریپت) می توانند به راحتی با HTML همراه باشند.

شایع ترین فرمت نام فایل برای فایل های نوشته شده در HTML است .html.

با این حال، سیستم عامل های قدیمی تر و سیستم های فایل، مانند نسخه های قبلی MS-DOS،

پسوند فایل محدود به سه حرف، و بنابراین گسترش extension.htm هنوز توسط مرورگرها و برنامه های دیگر پشتیبانی می کند.

اولین نسخه منتشر شده برای یک زبان به نام HTML توسط Tim Berners-Lee، بنیانگذار وب با دان کانوللی تهیه شده بود

و در سال 1993 توسط IETF (نیروی کار حرفه ای اینترنت)

به عنوان یک برنامه رسمی SGML (استاندارد شده زبان نشانه گذاری عمومی) استاندارد رسمی استاندارد HTML 1.0 وجود نداشت

زیرا چندین استاندارد غیر رسمی HTML در آن زمان وجود داشت. اولین استاندارد رسمی HTML 2.0 بود که در نوامبر 1995 به عنوان IETF RFC 1866 منتشر شد.

HTML 3.0، که در مارس 1995 پیشنهاد شد، طراحی شده بود که با HTML 2.0 سازگار باشد،

در حالی که بسیاری از قابلیت های جدید، از جمله پشتیبانی از جداول، جریان متن در اطراف تصاویر و نمایش معادلات ریاضی، ارائه می شود.

با این حال، برای مرورگرهای موجود در آن زمان بسیار پیچیده بود

و بنابراین به زودی به دنبال HTML 3.2 بود که بسیاری از قابلیت های جدید خود را کنار گذاشت

و بسیاری از ویژگی های که قبلا در مرورگرهای غول پیکر Netscape و Mosaic به اجرا گذاشته شد را به کار گرفت.

از سال 1996، مشخصات HTML توسط وبسایت جهانی کنسرسیوم W3C توسعه داده شده

و توسط موسسه فناوری ماساچوست (MIT) توسط Berners-Lee در سال 1994 تأسیس شده است.

HTML 4.0 برای اولین بار به عنوان یک توصیه W3C در دسامبر 1997 منتشر شد.

پس از آن توسط HTML 4.01 جایگزین شد، که در دسامبر 1999 منتشر شد و قصد دارد نسخه نهایی HTML باشد.

پس از انتشار HTML 4.0، گروه کاری HTML W3C به طور فزاینده ای روی توسعه XHTML (HTML قابل گسترش) به عنوان جانشین HTML متمرکز شده است.

XHTML یک اصلاحیه HTML به عنوان XML (زبان نشانه گذاری قابل گسترش) است که خیلی سختگیرانه تر است

و برخی از ابهامات و ناهماهنگی HTML را پاک می کند،

در نتیجه اجازه می دهد که مرورگرها ساده شوند (که مخصوصا برای دستگاه های تلفن همراه مناسب است).

این نیز انعطاف پذیرتر و قدرتمندتر از HTML است، به خصوص که اجازه استفاده از برچسب های تعریف شده توسط کاربر را می دهد

و به عنوان یک گام موثر در جهت جایگزینی HTML توسط زبان های XML (که XHTML فقط یکی است) به عنوان روش استاندارد برای نوشتن صفحات وب

با این وجود، HTML همچنان به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد

و انتظار می رود که در سال های آینده بر روی ایجاد صفحه وب غلبه کند.

بنابراین، تمام مرورگرهای وب همچنان از HTML 4.01 و نسخه های قبلی پشتیبانی می کنند.

در واقع محبوبیت HTML خیلی بزرگ است، زیرا حتی بحث و جدیت در مورد آوردن یک نسخه جدید نیز وجود دارد که به احتمال زیاد به نام HTML 5.0 خواهد بود.