مجازی سازی چیست؟

همانطور که از نام نشان می دهیم، مجازی سازی به معنای ایجاد نسخه مجازی چیزی و نه واقعی است.

مجازی سازی بر روی سخت افزار، سیستم عامل، دستگاه ذخیره سازی و منابع شبکه کامپیوتر انجام می شود.

 

سرور مجازی سازی چیست؟

سرور مجازی سازی را می توان به عنوان مخفی سازی منابع سرور تعریف کرد.

این منابع تعداد و هویت سرورهای فیزیکی، پردازنده ها و سیستم عامل ها را از کاربران سرور شامل خواهد شد.

این مجازی سازی سرور با استفاده از نرم افزار توسط مدیر سرور به دست می آید.

این نرم افزار کاربردی، سرور فیزیکی را به محیط مجازی مجازی تقسیم می کند.

 

انواع مجازی سازی سرور

ماشین های مجازی بر روی سرور فیزیکی اجرا می شوند و

سیستم عامل هایشان نیز می توانند از ماشین مجازی به دستگاه مجازی متفاوت باشند.

سیستم عامل دستگاه مجازی سیستم عامل مهمان نامیده می شود.

تمام این سیستم عامل مهمان در سیستم عامل میزبان اجرا می شود.

هر ماشین مجازی که به این شیوه اجرا می شود

کاملا از نرم افزار دیگر که در همان پارچه نیز کار می کند بی اطلاع است.

در حال حاضر، ما شاهد انواع مختلف مجازی سازی سرور هستیم.

انواع مختلف مجازی سازی سرور در زیر لیست شده است.

1) مهمان OS / Virtual Machine Model

2) مدل Hypervisor

3) Para Virtualization Model

4) مدل مجازی سازی کامل

5) مدل مجازی سازی سخت افزاری

6) مدل مجازی سازی پایه کرنل

7) مدل مجازی سازی کرنل مشترک

این تکنیک های مختلف مجازی سازی سرور در حال حاضر استفاده می شود.

بیایید هر یک از آنها را در جزئیات ببینید.

مهمان OS / Model Virtual Machine

میزبان OS / Virtual Machine Model بسیار مجرب است.

در این نوع، هر دستگاه مجازی، معمولا VM نامیده می شود،

به عنوان یک نمونه جداگانه از سیستم عامل درون نرم افزار مجازی سازی اجرا می شود

و نرم افزار مجازی سازی در سیستم عامل دیگری که در واقع بر روی سخت افزار نصب شده است اجرا می شود.

سیستم عامل که اجرای نرم افزار مجازی سازی را اجرا می کند،

سیستم عامل میزبان نامیده می شود، زیرا محیط مجازی سازی را فراهم می کند

مدل Hypervisor

نوع بعدی مجازی سازی مدل Hypervisor است.

در این مدل، یک لایه نازکی از نرم افزار Hypervisor وجود دارد.

این در غیر این صورت مودم ماشین مجازی (VMM) نامیده می شود.

VMM در بالای سخت افزار اجرا می شود و محیط را شامل می شود

از جمله ویژگی های لازم و خدمات مورد نیاز برای عملیات صاف و اجرای ماشین مجازی.

Hypervisor شناسایی تله ها و پاسخ به دستورات محافظت شده

و یا امتیازات CPU ساخته شده توسط هر ماشین مجازی است.

هیپورویس مسئولیت رسیدگی به صف، اعزام و اجرای ماشین های مجازی است.

مدل مجازی سازی Para

این نیز در ماشین مجازی hypervisor است.

این تقلید سربار سرقت و شبیه سازی با نرم افزار مجازی سازی است.

این به سیستم عامل مهمان نیاز دارد

قبل از نصب در دستگاه مجازی مجددا کامپایل شود یا اصلاح شود.

این کار برای اطمینان از افزایش عملکرد انجام می شود،

زیرا سیستم مهمان اصلاح شده به طور مستقیم با hypervisor ارتباط برقرار می کند.

مدل مجازی سازی کامل

مدل مجازی سازی کامل بسیار شبیه به مدل قبلی است که مدل مجازی سازی Para است.

این شامل قابلیت هایی است که در صورت لزوم به تقلید از سخت افزار های زیرین کمک می کند.

مجازی سازی کامل باعث می شود

که hypervisor عملیات دستگاهی را که OS برای خواندن و یا تغییر وضعیت سیستم

و یا انجام عملیات ورودی و خروجی استفاده می کند را تسخیر کند.

پس از آنکه آنها را به دام انداختید، هیپوویسیس این عملیات را در نرم افزار شبیه سازی می کند

و کدهای وضعیت را مطابق با آنچه سخت افزار واقعی ارائه می دهد، باز می کند.

این دلیل برای سیستم عامل های غیر اصلاح شده می تواند در بالای هیپویروسوز اجرا شود.

مدل مجازی سازی سخت افزار

این بسیار شبیه به مدل مجازی سازی Para و مدل مجازی سازی کامل در عملیات آن است.

این یک تکنیک Hypervisor است

اما تنها در سیستم هایی که از مجازی سازی سخت افزاری پشتیبانی می کنند استفاده می شود.

مدل مجازی سازی پایه هسته

مدل Virtualization Base هسته نیازی به hypervisor ندارد،

بلکه یک نسخه جداگانه از هسته لینوکس و یک ماشین مجازی مرتبط به عنوان یک فرآیند فضای کاربر در میزبان فیزیکی را اجرا می کند.

این یک راه آسان برای اجرای چندین ماشین مجازی در یک میزبان را فراهم می کند.

مدل مجازی سازی کرنل مشترک

مدل مجازی سازی هسته مشترک در غیر این صورت سیستم مجازی سازی سیستم یا مجازی سازی سیستم عامل نامیده می شود.

این پیاده سازی های مختلف اجرای سیستم های چندگانه اما منطقی متمایز سیستم را در یک نمونه واحد از یک هسته سیستم عامل توصیف می کند.

به همین دلیل است که مدل مجازی سازی کرنل مشترک است.

این نیز به عنوان رویکرد هسته مشترک نامیده می شود،

زیرا تمام موارد مجازی یک هسته رایج از سیستم عامل میزبان را به اشتراک می گذارد.

این انواع مختلف تکنیک های مجازی سازی است که در حال حاضر استفاده می شود.